(Onderweg naar) Tevali | 22 april 2019

We rijden verder door de mooie bergen naar Tevali. De meeste huizen buiten de steden zien er erg vervallen uit, iets wat we niet hadden verwacht. Het is een enorm verschil met wat we in Europa en Nederland gewend zijn en je beseft dan dat we het maar goed hebben thuis.

Langs de weg staan regelmatig ‘kraampjes’ met noten, drank en typische Georgische snacks: Tsjoertsjchela. Noten of vruchten worden aan een touwtje gerijgd en ondergedompeld in verdikt druivensap.

Ergens halverwege stoppen we bij een plek waar een stuk of 15 van dit soort kraampjes bij elkaar staan. Even de benen strekken, een kop koffie halen, een biertje bemachtigen of die Tsjoertsjchela snack proberen. Twee van de groep waagden zich er aan. Het ding ziet er uit als een worst, maar voelt als rubber en de smaak was niet heel denderend. Zoiets moet je toch een keer proberen.

Wat ook kenmerkend is, zijn de honden die op veel plekken los lopen. Het zijn gelukkig geen vervelende honden en als je de bus uitstapt, staan ze braaf klaar in de hoop dat ze iets te eten van je krijgen. 

(Helaas krijg ik dit keer de foto’s niet ge-upload)

We zijn aangekomen in Telavi bij ons guesthouse. Onze kamer is wat minder luxe dan in het hotel maar het gebouw en de inrichting zien er mooi en karakteristiek uit. We gooien onze spullen op de kamer en trekken even schone sokken en andere schoenen aan, want die waren niet meer heel fris na de bergwandeling. Beneden aangekomen werd de tafel al voorbereid voor ons diner terwijl we een biertje bestelden en ons voor de warme open haard settelden. Een traktatie om zo even bij te komen van de actieve dag en lange busreis. Na een half uur konden we aan tafel schuiven waar het lekkere eten al voor het opscheppen lag. Vooraf kregen we yoghurt soep(!) en die was prima. De rest op tafel varieerde van bietjes tot rijst en van stukjes kaas tot spinazie spread. Alles natuurlijk op Georgische wijze bereid en koriander wordt hierbij regelmatig gebruikt. Dít was in ieder geval wel lekker eten. Ook kwam hier de amber kleurige wijn op tafel. Het eerste glas proefde wel wat zurig maar daarna werd het beter. De rode wijn daarentegen, die hier best wel zoet smaakt, vond ik lekkerder en hier ben ik de rest van de avond bij gebleven.

Naast ons was een grote tafel waaraan een Russische familie zat en er werd herhaaldelijk geproost en getoost, iets wat   ook kenmerkend is voor deze cultuur. Tevens werden ze geëntertaind door 3 mannen die live Georgische liederen zongen in 3 stemmig gezang. Leuk dat wij daar ook een graantje van mee konden pikken terwijl we aan het genieten waren van de Georgische keuken. Overigens wordt er in dit land gezongen over 4 dingen: Vrouwen, liefde, drank en vechten. 

Halverwege de avond werd er een grote taart naar binnen gebracht en die bereikte helaas niet de onze, maar de tafel met het Russisch gezelschap. Rond half 10 verlieten de eersten onze tafel en uiteindelijk waren we nog over met z’n 6en. Een stel uit Leiden, een paar uit Leeuwarden een Belgische jongen en ik waren degenen die zich nog overeind hielden met een glas wijn. Het was erg gezellig na te tafelen en te kletsen. De groep is overigens goed gezelschap. Een ieder is relaxed en er wordt regelmatig gelachen.

Op het moment dat we ons laatste wijntje bestelden, stond plotseling een deel van de Russische familie achter ons, met jawel, een stuk taart. 😃De taart was zo groot dat nadat de hele familie er van had gegeten deze nog niet op was en konden wij het laatste stuk nog onder ons verdelen. Heerlijk! Ik had dit stiekem al gehoopt en was dus blij met deze afsluiting van de dag.