Kloosters enzo | 23 april 2019

Gisteren (dinsdag) bleven we met de bus redelijk in de buurt van Tivali. De ochtend begon met veel mist waardoor we weinig uitzicht hadden. Om 09:00 vertrokken we naar ons eerste klooster. Ook daar was weer een mis bezig en we krijgen het idee dat men dit gewoon de hele dag door doet. Tijdens de rondleiding kregen we ook uitgebreider uitgelegd hoe de wijn in dit land wordt gemaakt en bewaard. Zelf vond ik dit het interessants, want eerlijk gezegd ben ik verder niet heel erg geïnteresseerd in alle kerken en kloosters. Ze zijn namelijk bijna allemaal aan de binnenkant wit geschilderd door de Russen toen zij hier vroeger de baas waren. Het is vooral de ligging en de prachtige omgeving van deze gebouwen die het voor mij boeiend maakt.

De volgende stop was weer een klooster, en hier kan ik ook weinig over uitbreiden. Ze lijken veel op elkaar en na 3 heb je ze wel gezien. 

De busreis daarentegen is veel interessanter. Het landschap ik heel divers en vooraan in de bus krijg je alles mee. De heuvels zijn nu veel groener begroeid dan waar we de eerste dag vertoefden. Ook het eerste zonnetje van onze vakantie kwam eindelijk door. Hoe blij kun je zijn met een 10 graden zonnetje na regen en kou en met de weet dat we twee dagen later in de sneeuw zullen lopen in de bergen. Langs de weg waar bebouwd is, zijn rood en gele buizen geplaatst. Dit blijkt gas te zijn die dus bovengronds gelegd is, omdat dit simpelweg goedkoper is. Je wordt echt constant geconfronteerd met de armoede die hier heerst. Het verval van de huizen is echt enorm en het houdt niet op. Wat zonde dat zo’n land met een prachtig landschap te weinig geld heeft om hun woningen mooi te maken en te onderhouden, maar aan de andere kant is het wel super interessant om te zien.

Om te lunchen kwamen we aan bij mensen thuis. Veel families verbouwen zelf hun eten en ik denk dat ook alles vers uit de tuin kwam wat op tafel kwam. De zelfgemaakt wijnen en cognac ontbraken ook hier niet. De lunch leek veel op het eten van de vorige avond, maar zeker niet minder lekker. Vooral de rode wijn beviel erg goed en deze flessen werden dan ook regelmatig bijgevuld. Zelfs de honing, die echt heel lekker was, kwam uit eigen tuin waar ze hun eigen bijenkassen hadden staan. Heerlijk toch?!

In de middag bezochten we een paleis waar ik de naam niet meer van weet maar ‘t was ook niet heel noemenswaardig. De busreis reed weer door veel dorpjes en de bijzondere omgeving en toen we terug waren bij ons hotel ben ik meteen gecrasht op bed. Na anderhalf uur stond het eten weer klaar en met wat natafelen sluiten we de dag af. Tot de volgende!