Boswandeling over de heuvels | 29 april

De volgende dag (maandag) worden we per minibus naar een bos gebracht. Voor de boswandeling door de heuvels hebben we kleiner geld nodig en omdat hier niemand de briefjes van 20.000 dram aanneemt (ongeveer 40 euro), zijn we genoodzaakt om ons geld te wisselen. Joyce en twee anderen zamelen alle briefjes van 20.000 in en worden met een Lexus naar de bank gebracht. Ze rijden met een man mee bij wie we vanavond thuis gaan eten. De rest wordt in het kleine, gammele busje vervoerd naar de plek waar onze wandeling zal beginnen. De grote bus kan ons daar niet brengen omdat de weg hiervoor te slecht is. 

Het wandelen is door een bos wat redelijk lijkt op Nederland, behalve dan dat we best hoog moeten klimmen. De wandeling zou 3 uur moeten duren en na ongeveer een uur kwamen we aan op de top van de heuvel waar de begroeiing stopte en waar we konden genieten van het mooie uitzicht. Hier konden we weer een aantal mooie foto’s klikken en met het lekkere zonnetje konden we de tassen even van de rug gooien en in het gras gaan liggen. Dit was het klimmen wel waard.

Het weer is overigens redelijk vergelijkbaar met in Nederland. Wanneer de zon doorkomt, is het direct warm en moet je jezelf ontdoen van de laagjes kleding, maar die je  weer nodig hebt zodra de zon weg is. Ook vanaf hier kunnen we besneeuwde bergtoppen zien.

Na een half uurtje te hebben gezeten en gelegen, dalen we aan de achterkant van de grasheuvel naar beneden. Op de groene heuvels bloeien her en der al mooie bloemetjes en in het bos zijn sommige bomen voorzien van witte bloesem. We begeven ons door een iets minder dicht begroeid gebied waardoor er regelmatig open plekken ontstaan en we mooie uitzichten hebben. Iets verder naar beneden begint de bebouwing en voert het pad ons langs de vaak krakkemikkige woningen. Huizen waar je van denkt dat er geen mensen in wonen, daar wonen mensen in. Leuk om het een keer lopend van dichtbij te zien i.p.v. rijdend met de bus. Ons eindpunt is een klooster waar we een korte rondleiding zullen krijgen, maar ik kies dit keer eieren voor mijn geld en strijk neer op een terrasje bij een van de omwonenden die hun huis daarvoor ter beschikking stelden. Ze verkopen ook souvenirs, maar mijn aandacht werd getrokken naar het bier, de ijsjes en homemade soort bladerdeeg flaps met room erin. Terwijl de rest gezellig het klooster in ging, bleef ik met één van de groep onder het genot van een biertje vanaf het terras toekijken. Tenslotte moeten deze locals ook aan hun dagomzet komen, toch?

Tussen de volgende stop, nog een klooster, lunchen we bij een restaurantje met wat fingerfood. Ik kan mijn interesse voor kloosters en kerken niet meer opbrengen en het lukt me ook niet meer  hier over te schrijven.

Na aankomst terug bij ons hotel, crash ik op bed en  sliep ik een goed uur. De wandeling en busreis waren behoorlijk vermoeiend geweest. Om 19:30 vertrok de bus richting ons eetadres waar we gezellig in ‘huiskamersfeer’ ons diner mochten consumeren. Ik vond het eten niet zo bijzonder maar de wijn smaakte weer goed (maar ik drink ook veel water hoor). Al was dit niet mijn favoriete avondmaal; het was wel erg gezellig met de groep en zo kwam er weer een einde aan de dag.

Vanaf donderdagmiddag zitten we in Jerevan waar ik en Joyce erg naar uitkijken. Op deze dagen hebben we optionele excursies waar je aan kunt deelnemen, maar we hebben al besloten die niet te doen. Heerlijk even vrije tijd en op ons eigen tempo door te stad slenteren, shoppen, terrasjes pakken en wellicht een massage boeken. We kunnen niet

Hieronder volgen de foto’s die ik de afgelopen dagen niet kon toevoegen. Grensoversteek:

Aankomstdag Armenië:

Het  apartementencomplex naast ons laatste hotel in Georgië:

Dag 2 in Armenië: